من عاطفه ام -62

سلام عاطفه جان

نامه دوم تو از اوین بهانه ای شد برای نوشتن من. می دانی که برای حمایت از تو بهانه ای لازم نیست چرا که همه می دانیم تو و همه آزادی خواهانی که در بندید هیچ گناهی جز خواستن یک ازادی حداقلی برای همه ندارید و وقتی که در نامه ات نوشتی که به سهم ات از آسمان نمی اندیشی وقتی زمین میهنت پر از نکبت و بدبختی است اصلا تعجبی نکردم چرا که تو خود از نسل فدایی و این نسل همه چیزش را برای مردمش فدا خواهد کرد بی لحظه ای تردید. و تو تردید نخواهی کرد که دیوارهای بلند استبداد در حال فرو ریختن است و صبح سحر نزدیک است.

به امید آن روز

خدیجه نبوی