من عاطفه ام 19

آن روز را هیچ گاه فراموش نخواهم کرد. بیست و پنج ام خرداد را می گویم عاطفه. همان روز که شهر یکپارچه سبز شده بود. همان روز که - من و تو- ، دست دردست هم، - ما - شدیم و در سکوت، بلندترین فریاد زندگی مان را سردادیم. من و تو آن روز به خیابان آمده بودیم برای گرفتن حق مان. حقی که کوچک شمرده شده بود. حقی که نادیده گرفته شده بود.................امروز، " تو" را محکوم کرده اند به چهارسال زندان!!!! برای همان " حق خواهی" که اگر جرم است، همه مان به آن مجرمیم......... بایست عاطفه، من نیز در کنار تو ایستاده ام، برای روزی که دوباره دست در دست هم، - ما- شویم و این بار در خیابان های شهر، سرود آزادی را سر دهیم......عاطفه، تنهایت نخواهم گذاشت.
بنفشه جمالی